De afgelopen tijd heb ik voornamelijk per luxewagen door het Afrikaanse landschap getrokken. Vanuit Kaapstad vlogen vier huisgenoten en ik naar Johannesburg om vervolgens een rondreis van 3421 kilometer te beginnen. In dit reisverslag zal ik mijn activiteiten en ervaringen tijdens deze trip omschrijven.

De reis begon in het Kruger National Park waar we zo’n drie dagen hebben doorgebracht. Nog voor het ochtend gloren stond deze fanaat zo rond de klok van vier paraat voor de eerste safari. Vele indrukwekkende dieren zoals giraffe, olifanten, neushoorns, luipaarden, wilde honden, kameleons, krokodillen, koedoes, impala’s, zebra’s, buffels, hyena’s, nijlpaarden etc. etc. etc. deden mijn biologen hart wat sneller kloppen. Helaas liet de leeuw ons in het hempie staan en hebben we maar vier leden van de big five mogen bewonderen. Na het nuttigen van een broodje impala, struisvogel en koedoe was het tijd om af te reizen naar Swaziland.

Swaziland is een onafhankelijke constitutionele monarchie omringt door Zuid-Afrikaans grondgebied. Swazimensen zijn behoorlijk koningsgezind, dat had ik snel genoeg in de gaten door de koningsportretten waarmee zo’n beetje overal gepronkt wordt. Eenmaal aangekomen bij het grootste wildpark van Swaziland (tevens onze verblijfplaats), vroeg een van mijn medereizigers de receptioniste naar de wifi-code. De beste vrouw vertelde dat er überhaupt geen elektriciteit op het gehele park beschikbaar is en ze wees ons de weg naar ons huisje. Ons ‘’huisje’’ bleek niet zomaar een huisje te zijn, tot onze verbazing ging het om het luxueuze vakantiemaison van koning Mswati III (de huidige koning van Swaziland). De vader van Mswati III genaamd Sobhuza II is met 82 jaar de langst regerende koning ter wereld, hij werd (door plotselinge sterfte van zijn vader) met een leeftijd van vier maanden koning der Swaziland. Tot zijn 22ste levensjaar heeft zijn moeder de touwtjes in handen gehad waarna hij nog 60 jaar heeft geregeerd. Sobhuza II is met 70 vrouwen niet bepaald monogaam te noemen, daarentegen is hij met 210 nakomelingen op zijn minst als potent te omschrijven. Ik ben benieuwd of hij alle leden van zijn 281 koppen tellend gezinnetje bij naam wist te noemen.

Het huis had een buitendouche met uitzicht over neushoorns, giraffe, olifanten, nijlpaarden, impala’s en zebra’s. Dieren waarnaar we in Kruger nog zo hard gezocht hebben stonden nu in onze achtertuin. Tijdens de schemering kwam het olielampen-mevrouwtje langs om onze kamers te verlichten. ’s Nachts borrelden William en ik onder het genot van een vuurtje nog wat na, wanneer we wat geritsel in de bosjes hoorden besloten we om poolshoogte te nemen. Tot onze grote schrik stormde er een blazende, nijdige en tonnen-wegende olifant op ons af. Aangezien alle eerder genoemde wilde dieren veilig achter één streng pikkeldraad en wat gammele palen leefden hoefden we ons gelukkig geen zorgen te maken. Toen het dier ons tot op zo’n vijf meter naderde hebben William en ik toch het zekere voor het onzekere genomen en zijn we maar ‘n stukje teruggedeinsd. De volgende ochtend besloten we om wat cultuur te gaan snuiven, we hebben een museum over de levensloop van Koning Sobhuza II en een traditionele Swazische stam bezocht. Het viel me op dat geen mens, (waaronder onze gidsen) je recht in de ogen aankijkt. Het blijkt dat dit een Swazische beleefdheidsvorm is en dat het onbeschoft is om elkander recht aan te kijken.

Eenmaal gesetteld op een nieuwe verblijfplaats stond er weer een uitstapje op het program, het betrof een 120 km lange reis naar muurschilderingen van de Bosjesmannen. Ik was die dag de navigator en had alvorens we vertrokken een route uitgestippeld. We zouden via de snelwegen MR6 en MR2 richting Piggspeak in Hhohho cruisen. Dat cruisen ging echter niet door, de MR2 bleek een 40-kilometer lange onverharde snelweg te zijn waarop we telkens verrast werden door gaten, koeien, geiten en ezels op de weg. Op de MR2 hebben we gelukkig wel een deel van het echte Afrika kunnen zien. Schoolkinderen die onze auto al wuivende achterna renden omdat zij zelden blanken zien en creatief ineengezette winkeltjes kwamen op ons pad. Rond de klok van drie waren we tot grote vreugde van onze gids op bestemming, we waren namelijk haar eerste klanten die dag. Gelukkig was het de iets wat hobbelige reis meer dan waard en vond ik de 40.000 jaar oude bushman paintings zeer indrukwekkend.

De volgende dag besloot ik om mijn conditie ’n beetje op peil te houden en een stukje te gaan hardlopen. Doordat ik op een kudde giraffe stuitte ging dit iets minder soepel dan verwacht en heb ik maar ’n beetje op en neer gehobbeld. Later die dag heb ik mijn sporen tevoorschijn gehaald en heb ik voor het eerst in mijn leven een paard beklommen om vervolgens te paard een safari te doen.

Om de adrenalinespiegel wat te verhogen hebben we een kabelbaantour van in totaal 1.5 kilometer gedaan en heb ik me laten overspoelen door de hoge golven en de sterke stroming van de Indische Oceaan (je moest btw uitkijken voor nijlpaarden en haaien). Later hebben William, Robin en ik gesnorkeld door het koraal, daarna was het tijd om naar Drakensberg te vertrekken.

In Drakensberg hebben we de Sani-pass gereden, dit is een beroemde ook wel beruchte bergweg die alleen door 4x4 jeeps bereden mag worden, deze pas start met de Whisky Corner. Onze gids vertelde dat de eerste bocht tot Wisky Corner is gedoopt omdat men wie niet dapper genoeg is, zich in deze bocht nog moed in kan drinken. De bergpas telde vele prachtige uitzichten en Loders die de weg rots-vrij maakten. Aan het einde van de Sani-pass bevindt zich op 2874 meter hoogte de hoogste pub van Afrika, hier kon ik het natuurlijk niet laten om een biertje te nuttigen. Na later nog wat intensieve hikes door de Drakensbergen gedaan te hebben, brak het laatste avondje alweer aan. De hemel was kraakhelder en bezaaid met vele heldere sterren. Om de sterren wat beter te kunnen zien zijn we richting de bergen gereden. Eenmaal bij de bergen werden we verrast door de maanopkomst. De maan was zo fel dat ik mijn eigen schaduw kon zien, een prachtig gezicht.

Ik zou bijna vergeten om de titel van dit verslag ‘’Jy sal dit nie glo nie’’ te verklaren, dat zal ik hier beneden dan maar doen. Ik, Teun Lucassen heb mijn behoefte (grote boodschap) gedaan op de keramieken troon van koning Mswati III der Swaziland. Dat vind ik nog eens wat om over naar huis te schrijven.

Doei!