Reisverslag No. 7 Wat ek hier doen

Al is het uit de afgelopen zes reisverslagen niet altijd zo gebleken, toch doe ik wel degelijk iets nuttigs hier. Voor de verandering zal ik in dit verslag niet alleen schrijven over de belevenissen, ervaringen en perikelen van de drie-dagen-durende weekenden, maar zal ik jullie ook iets vertellen over mijn werk.

Wanneer de klok zeven slaat staat deze fanatiekeling (op maandagen, dinsdagen, woensdagen en donderdagen) naast zijn bed om daarna rustig een bammetje te smeren en vervolgens richting Groenberg Secondary School te cruisen. Eenmaal aangekomen instaleer ik mij met twee andere studenten op ons vaste stekkie in de docentenkamer dat overigens is te herkennen aan een door laptoppen en ellenbogen afgesleten tafellaken. Hier werk ik aan PowerPoint presentaties voor graad 8 (middelbare schooljaar 1). Ik heb door te observeren opgemerkt dat de lessen op het Groenberg erg klassiek verlopen, de docent doceert en de leerling luistert. Er is weinig interactie en er wordt nagenoeg geen gebruik gemaakt van digitale hulpmiddelen. Aan deze docent in spe de schone taak om hier verandering in te brengen.

Afgelopen week heeft het Zuid-Afrikaanse ministerie van onderwijs het Groenberg een hart onder de riem gestoken door 23 laptoppen, 23 projectors en 23 whiteboards te schenken. Dit zat er volgens vele docenten al aan te komen maar eerlijk gezegd hadden Rens en ik niet gedacht dat deze dag daadwerkelijk zou aanbreken. Toch hebben wij deze docenten op hun blauwe ogen geloofd, en zijn wij in het begin van onze stage al begonnen met het digitaliseren van “die natuurwetenskappe’’. Die Natuurwetenschappe omvatten de vakken biologie, scheikunde, natuurkunde en sterrenkunde.

D.m.v. onze PowerPoint presentaties verbreden wij het curriculum. Rens en ik voegen aandacht richters, visualisaties, animaties, filmpjes, leuke weetjes en nieuwe manieren van lesgeven samengepakt in gelikte presentaties toe aan het huidige Zuid-Afrikaanse onderwijs. Door leerlinggerichte vragen en vernieuwende opdrachten in onze presentaties te verwerken worden lessen interactiever waardoor leerzamer. Ik ben bezig met het digitaliseren van het materiaal van een geheel schooljaar (graad 8). Ondertussen ben ik bij slide 193 en heb ik zo’n driekwart van het boek doorgewerkt. Ik merk dat ik plezier heb in het maken van deze presentaties en dat ik hierin iets wat perfectionistisch aan het worden ben. Daarbij is het zeer vermakelijk om alles in het Zuid-Afrikaanse taaltje te schrijven. Aan het einde van mijn stage ga ik ’n poging wagen om via het Educational Department van de provincie mijn PowerPoint presentaties over meerdere scholen te verspreiden, ik hoop dat men hier wat in ziet.

Zo nu en dan kan ik door het geven van wat lessen zien hoe ons werk aanslaat bij de Groenbergse leerlingen. Tot nu toe hangen ze aan m’n lippen, en zijn ze bijzonder geïnteresseerd. Inmiddels ben ik gewend om voor een 50-koppen-tellende klas te staan en verlopen de lessen goed. Drie dagen per week sta ik vroom, vol ijver en toewijding op het gele gras om onze voetbalploeg te leren dat voetbal niet draait om pingelen en het evenaren van de trucendoos van Balloteli. Tijdens de voorgaande maanden hebben wij hen de fijne kneepjes van de Hollandse School bijgebracht en spelen zij over als FC Barcelona.

Om mijn overtollige energie kwijt te kunnen loop ik wekelijks ‘n rondje hard, sinds vorige week doe ik dat voortaan mét stok. Nadat ik drie keer achterna gezeten werd door wat baffende honden was het vorige week raak en werd ik omringt door drie minder vriendelijke viervoeters. Men zegt ‘’blaffende honden bijten niet’’ maar die vlieger ging niet op. Normaal maak ik mij groot, steek ik mijn armen uit, schreeuw ik wat en dan dweilen ze met de staart tussen hun poten af. Deze keer was dat niet het geval. De grootste van de drie beet naar mijn enkel, maar gelukkig heeft deze joekel alleen een stuk uit mijn sok gebeten en ben ik verder ongedeerd. Dat scheelt me weer heel wat inentingen. Tot slot de rubriekjes.

-Zaken die hier anders zijn-

Omdat men hier behoorlijk zuipt en dit voor meerdere mensen een probleem vormt wordt er bij de legitieme verkooppunten na 19:00 uur geen spraakwater meer verkocht. Daarentegen kunnen de doorgewinterde drinkers (waaronder de Han-studenten) altijd nog wat gerstenat bemachtigen bij de wat minder koosjere firma’s. Je rijdt dan met een local de townships in, hij klopt bij een paupere shack op een luikje waarna je op een maffieuze wijze van de nodige biertjes wordt voorzien.

-Mooie Afrikaanse woorden-

Het mooie Afrikaanse woord van deze blog is ‘’Rooinek’’. Dit is een racistische term die zijn wortels heeft in de Tweede Boerenoorlog (1899-1902) tussen de Zuid-Afrikaanse Nederlands talige boeren en het Britse rijk. De Britten beschikte over goed afdekkende uniformen m.u.v. het nekgedeelte. Dit had als gevolg dat vele Britse soldaten rondliepen met een verbrande nek, oftewel ‘’Rooinekken’’.

Tot Siens.