Reisverslag No. 4 Die tyd vlieg
Door: Teun Lucassen
Blijf op de hoogte en volg Teun
19 Maart 2015 | Zuid-Afrika, Grabouw
Zoals de titel van dit reisverslag doet vermoeden vliegt de tijd en vermaak ik mij nog steeds meer dan prima. Ik heb mijn weg weten te vinden op het Groenberg Secondary en ik heb het op stage nog steeds naar mijn zin. Rens en ik zijn bezig met het ontwerpen van interactieve PowerPoint presentaties, waarin wij allerlei (voor Zuid-Afrika) nieuwe vormen van lesgeven verwerken.
Het is mooi om te zien dat sommige docenten een minuut voor het luiden van de bel simpelweg niet weten óf ze les moeten geven, laat staan aan welke klas. Ik ben er nog steeds niet achter hoe het lessysteem in elkaar steekt. Elke dag laat ik me weer verassen door het tijdsschema van die specifieke dag. Het kan zijn dat de dag start met een staff meeting (waardoor de lessen uitlopen) of er vindt een Assembly plaats waardoor het gehele rooster wordt omgegooid en de lessen die dag maar 20 minuten duren.
Over de Assembly het volgende: dit is een bijeenkomst van zo’n 800 leerlingen waarin door de principal Mr. Hess wordt gesproken over respect, discipline en de problemen die de Groenbergse leerlingen ondervinden. Zonder grapjes, deze bijeenkomsten maken indruk op mij. Onder het genot van een sentimenteel keyboard muziekje preekt Hess over het geweld onder de hedendaagse jeugd. Hij vertelt hen dat het niet oké is om tijdens een ruzie uw tegenstander neer te steken. Hij noemt het volgende voorbeeld: ‘’Stel je voor dat onze keyboardspeler dit weekend dood was gestoken, dan zouden jullie nu niet naar deze muziek luisteren en dan zou al zijn talent verloren zijn gegaan’’. Tijdens deze Assemblies wordt er aan de ‘’leerders’’ gevraagd om hard te studeren, zodat de leerlingen aan hun vaak hachelijke situatie kunnen ontkomen. Om een indruk te geven van de situatie zal ik deze kort omschrijven: vele jongeren zijn verkracht of zijn ontstaan uit een verkrachting, hebben ouders verloren al dan niet aan de drank. Daarbij leven vele van hen onder erbarmelijke omstandigheden en ver beneden de armoedegrens. Tijdens een zwangerschap (soms op jonge leeftijd) wordt er gewoon door gedronken waardoor er vele leerlingen zijn met een verstandelijke achterstand. Hess sloot zijn monoloog verrassend af: om het betalen van schoolgeld te stimuleren worden er onder de leerlingen die wél schoolgeld betalen vijf uitgeloot. Deze vijf geluksvogels winnen hun schoolgeld volledig terug. ‘N ideetje voor de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen misschien?
Afgelopen week ben ik maar eens uit m’n comfort-zone gestapt en heb ik mijn eerste lesje op het Groenberg gegeven, een lesje dat prima verliep. Ik dacht mijn beste taalkundige beentje voor te zetten door de les in het Afrikaans te doen, die vlieger ging echter niet op. Na maar liefst twee zinnen stond ik voor 50 grinnikende leerlingen waardoor ik besloot om de les in het Engels te vervolgen. De leerlingen zijn hier niet gewend aan individuele aandacht. Ze kijken nogal raar op wanneer je één leerling vraagt om antwoord te geven, daarentegen zijn ze bijzonder goed in het met 50 man synchroon opdreunen van een antwoord (een mooie gewaarwording).
Ik word nog elke dag door de mensen hier uitgenodigd om langs te komen, is het niet om te vissen, te jagen, te braaien, te drinken of een wine-tasting te doen, dan is het wel om hun geboorteplaats te bezoeken, te komen zwemmen of samen met hun familie stekelvarkens achterna te rennen en dood te knuppelen (Ze vertelde ons dat het écht een leuke aangelegenheid is). Aangezien we gister d.m.v. een roadkill helaas nog een stekelvarken om het leven hebben gebracht, heb ik aan die laatste activiteit niet echt behoefte.
Iedere donderdagavond vieren we studentenavond in de inmiddels tot stamkroeg gedoopte ‘’Bear & Barrel’’. Ik heb wat locals leren kennen waarmee ik in de weekenden het nachtleven van Grabouw ontdek. Ik mag wel stellen dat het in begin van de avond op z’n minst een beetje vreemd voelt om als enige blanke in een discotheek te staan. Naarmate de avond vordert en je heel wat té moeilijke gangsterachtige-hand-groeten verder bent word je vaak geaccepteerd. Wat betreft die handgroeten moet je goed opletten, wanneer je compagnon tijdens de laatste van de zes stappen stap zijn duim naar links veegt dan hoort hij bij een minder vriendelijke gangsterbende en kun je beter maken dat je wegkomt (dit is mij overigens nog niet overkomen). Het uitgaan is hier echt top, met al dat temperament wordt er flink gedanst (wat overigens ook zo z’n nadelen kent). Wanneer het eind van de avond nadert wensen mensen die je eerst nog wat scheef aankeken een fijne tijd in Afrika, als klap op de vuurpijl wordt er speciaal voor de ‘’Whities’’ op de dansvloer een heerlijk fout plaatje gedraaid.
Tot slot de rubriekjes.
-Zaken die hier anders zijn-
Tja… ik wil niemand jaloers maken maar de temperatuur is hier nogal verschillend aan die van Nederland. Twee weken geleden was Kaapstad de warmste plek op aarde met een penibele 50° Celsius, het was tevens de heetste dag in 100 jaar. In Grabouw steeg het kwik tot 44° Celsius, met als gevolg alleen nog maar warm water uit de kraan en een instelling waarbij elke stap die ik zette er eentje teveel was.
-Mooie Afrikaanse woorden-
Het mooie Afrikaanse woord van deze blog is ‘’kameelperd’’, dit is een woord waaraan ik tijdens het lesgeven door mijn leerlingen werd herinnerd. Het is een samenvoeging van kameel en paard, het betekent giraf.
Tot Siens.
Het is mooi om te zien dat sommige docenten een minuut voor het luiden van de bel simpelweg niet weten óf ze les moeten geven, laat staan aan welke klas. Ik ben er nog steeds niet achter hoe het lessysteem in elkaar steekt. Elke dag laat ik me weer verassen door het tijdsschema van die specifieke dag. Het kan zijn dat de dag start met een staff meeting (waardoor de lessen uitlopen) of er vindt een Assembly plaats waardoor het gehele rooster wordt omgegooid en de lessen die dag maar 20 minuten duren.
Over de Assembly het volgende: dit is een bijeenkomst van zo’n 800 leerlingen waarin door de principal Mr. Hess wordt gesproken over respect, discipline en de problemen die de Groenbergse leerlingen ondervinden. Zonder grapjes, deze bijeenkomsten maken indruk op mij. Onder het genot van een sentimenteel keyboard muziekje preekt Hess over het geweld onder de hedendaagse jeugd. Hij vertelt hen dat het niet oké is om tijdens een ruzie uw tegenstander neer te steken. Hij noemt het volgende voorbeeld: ‘’Stel je voor dat onze keyboardspeler dit weekend dood was gestoken, dan zouden jullie nu niet naar deze muziek luisteren en dan zou al zijn talent verloren zijn gegaan’’. Tijdens deze Assemblies wordt er aan de ‘’leerders’’ gevraagd om hard te studeren, zodat de leerlingen aan hun vaak hachelijke situatie kunnen ontkomen. Om een indruk te geven van de situatie zal ik deze kort omschrijven: vele jongeren zijn verkracht of zijn ontstaan uit een verkrachting, hebben ouders verloren al dan niet aan de drank. Daarbij leven vele van hen onder erbarmelijke omstandigheden en ver beneden de armoedegrens. Tijdens een zwangerschap (soms op jonge leeftijd) wordt er gewoon door gedronken waardoor er vele leerlingen zijn met een verstandelijke achterstand. Hess sloot zijn monoloog verrassend af: om het betalen van schoolgeld te stimuleren worden er onder de leerlingen die wél schoolgeld betalen vijf uitgeloot. Deze vijf geluksvogels winnen hun schoolgeld volledig terug. ‘N ideetje voor de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen misschien?
Afgelopen week ben ik maar eens uit m’n comfort-zone gestapt en heb ik mijn eerste lesje op het Groenberg gegeven, een lesje dat prima verliep. Ik dacht mijn beste taalkundige beentje voor te zetten door de les in het Afrikaans te doen, die vlieger ging echter niet op. Na maar liefst twee zinnen stond ik voor 50 grinnikende leerlingen waardoor ik besloot om de les in het Engels te vervolgen. De leerlingen zijn hier niet gewend aan individuele aandacht. Ze kijken nogal raar op wanneer je één leerling vraagt om antwoord te geven, daarentegen zijn ze bijzonder goed in het met 50 man synchroon opdreunen van een antwoord (een mooie gewaarwording).
Ik word nog elke dag door de mensen hier uitgenodigd om langs te komen, is het niet om te vissen, te jagen, te braaien, te drinken of een wine-tasting te doen, dan is het wel om hun geboorteplaats te bezoeken, te komen zwemmen of samen met hun familie stekelvarkens achterna te rennen en dood te knuppelen (Ze vertelde ons dat het écht een leuke aangelegenheid is). Aangezien we gister d.m.v. een roadkill helaas nog een stekelvarken om het leven hebben gebracht, heb ik aan die laatste activiteit niet echt behoefte.
Iedere donderdagavond vieren we studentenavond in de inmiddels tot stamkroeg gedoopte ‘’Bear & Barrel’’. Ik heb wat locals leren kennen waarmee ik in de weekenden het nachtleven van Grabouw ontdek. Ik mag wel stellen dat het in begin van de avond op z’n minst een beetje vreemd voelt om als enige blanke in een discotheek te staan. Naarmate de avond vordert en je heel wat té moeilijke gangsterachtige-hand-groeten verder bent word je vaak geaccepteerd. Wat betreft die handgroeten moet je goed opletten, wanneer je compagnon tijdens de laatste van de zes stappen stap zijn duim naar links veegt dan hoort hij bij een minder vriendelijke gangsterbende en kun je beter maken dat je wegkomt (dit is mij overigens nog niet overkomen). Het uitgaan is hier echt top, met al dat temperament wordt er flink gedanst (wat overigens ook zo z’n nadelen kent). Wanneer het eind van de avond nadert wensen mensen die je eerst nog wat scheef aankeken een fijne tijd in Afrika, als klap op de vuurpijl wordt er speciaal voor de ‘’Whities’’ op de dansvloer een heerlijk fout plaatje gedraaid.
Tot slot de rubriekjes.
-Zaken die hier anders zijn-
Tja… ik wil niemand jaloers maken maar de temperatuur is hier nogal verschillend aan die van Nederland. Twee weken geleden was Kaapstad de warmste plek op aarde met een penibele 50° Celsius, het was tevens de heetste dag in 100 jaar. In Grabouw steeg het kwik tot 44° Celsius, met als gevolg alleen nog maar warm water uit de kraan en een instelling waarbij elke stap die ik zette er eentje teveel was.
-Mooie Afrikaanse woorden-
Het mooie Afrikaanse woord van deze blog is ‘’kameelperd’’, dit is een woord waaraan ik tijdens het lesgeven door mijn leerlingen werd herinnerd. Het is een samenvoeging van kameel en paard, het betekent giraf.
Tot Siens.
-
19 Maart 2015 - 19:39
Geert Mulders:
Ha Teun,
Wat een spannende gebeurtenissen en levenservaring doe je daar op je in South Africa. Geniet ervan en zorg goed voor jezelf! -
19 Maart 2015 - 20:17
Lea:
Hoj Teun wat weer een prachtig verhaal, je maakt t wel mee daar,erg leuk t is wel een andere manier van lesgeven als bij ons , wel apart.Take care gr Lea -
19 Maart 2015 - 20:40
José :
Mooi verhaal Teun!! Je maakt veel mee. Geniet ervan en pas goed op. Groetjes van de familie Peelen -
20 Maart 2015 - 09:10
Kees-Jan:
Hoi,
Dat uitnodigen is een typische vorm van de collectivistische cultuur. Wij zijn dat niet gewend, maar in heel veel landen is het heel normaal. Te vaak 'nee-zeggen' staat dan ook erg onbeleefd: gewoon op de uitnodigingen ingaan. Je zult merken dat dat hoogtepunten van je verblijf worden!
Veel plezier!
Kees-Jan -
20 Maart 2015 - 12:36
Teun Lucassen:
Bedankt allen voor je reactie. Inderdaad Kees-Jan, ik ben ook zeker van plan om op het een en ander in te gaan. Groeten. -
20 Maart 2015 - 18:21
Gert Hagens:
Kei leuk om te lezen en leuke foto's , lekkere beestjes hebben ze daar.
Have fun ! -
21 Maart 2015 - 12:09
Oma:
Hoy Teun wat een verslag van je belevenis in africa het word een periode in je leven dat je nooit meer zult vergeten dus vandaag gaan jullie de Tafelberg beklimmen ik hoor wel hoe dat bevallen is dat lesgeven is gans anders als hier je doet er wel veel ervaring op hier gaat het zijn gewone gang tot een volgende keer maar weer groetjes oma
-
21 Maart 2015 - 16:47
Riet:
Hoi Teun wat was het weer een mooi verhaal ik lees het met veel plezier.
Kijk alweer uit naar het volgende. Hou je goed en geniet ervan en laat ons maar mooi mee genieten groetjes Riet. -
22 Maart 2015 - 16:56
Teun Lucassen:
Ha Oma en tante Riet,
Leuk om jullie reacties te lezen. De tafelberg beklimmen was prachtig, even afzien maar dan heb je ook een mooi uitzicht over Kaapstad. Ik zal straks even foto's op Facebook zetten. Ik leer inderdaad ontzettend veel hier oma.
Groeten. -
30 Maart 2015 - 19:16
Henny:
Ha die Teun,
Indrukwekkend verhaal Teun.
Ze zullen straks hun ogen wel uitkijken bij de PowerPoint presentaties.
Mooie foto van de camelion
Geniet van de tijd in het warme Africa en let goed op de handgroeten!!
Groetjes Henny.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
